OVER Brink Groep

Hans de Jonge ziet het levenslicht op de Heemraadssingel in Rotterdam en groeit op met het geluid van de dreunende heistellingen van de wederopbouw op de achtergrond. De fundering voor een stevige carrière lijkt gelegd.

“In het naoorlogse Rotterdam was er een groot woningtekort. Daarom woonden mijn ouders met gezin en al bij kennissen van mijn grootouders in Rotterdam-West. Op m’n vierde verhuisden we naar Schiebroek/Hillegersberg. Dat was toen één grote bouwplaats en hemel op aarde voor ons jochies.” Met het zand nog achter zijn oren, én afkomstig uit een nest van architecten – zijn grootvader was de oprichter van een groot architectenbureau (Jos en Leo de Jonge) – verbaasde het dan ook niemand dat Hans op zeventienjarige leeftijd naar Delft toog om architectuur te gaan studeren.

“Ik vond mijn studie fantastisch, maar was ook geïnteresseerd in de wetenschappelijke kant van ontwerpen. Die kwam echter onvoldoende aan bod in het onderwijs. Nadat ik een tijdje in Cambridge in Engeland had gestudeerd, ben ik tijdens mijn studie aan de TU Delft gaan werken bij Kraaijvanger Architecten, een bekend Rotterdams architectenbureau.”

Met diploma en werkervaring op zak gaat hij eind jaren zeventig op wereldreis en beraadt zich op zijn toekomst. Terug in Nederland wordt Hans gebeld door een oud-hoogleraar. “Of ik niet een researchteam wilde opzetten voor de TU Delft? Hij vond het tijd dat mijn afstudeeronderzoek moest worden omgezet in praktische toepassing.” Hierin belicht Hans aan de hand van de wiskundige systeemtheorie de managementkant van het ontwerpproces. “Dat is een aaneenschakeling van vele onderling samenhangende beslissingen en daarvoor had ik theorie in een praktische toepassing omgezet. Dat was nog nooit eerder gedaan”

Zijn carrière neemt een vlucht. Eerst bij de TU Delft, dan de Rijksgebouwendienst, waar hij in acht jaar verschillende directiefuncties vervult. In 1991 gaat hij die functies combineren: hij wordt benoemd tot hoogleraar in Delft en zet de nieuwe afstudeerrichting Bouwmanagement en Vastgoedbeheer op. “Die maakte gelijk een explosieve groei door en nu (inmiddels Department of Management in the Built Environment geheten) is dat een club met meer dan 70 medewerkers, 8 hoogleraren, drie researchinstituten en een paar duizend alumni.” Na directiefuncties bij Starke Diekstra en Arcadis neemt hij in 1997 het roer van Brink Groep over van de oprichter en blijft dat combineren met het hoogleraarschap in Delft. Brink Groep is een groep ondernemingen die zich bezighoudt met management, advies en automatisering voor bouw, huisvesting en vastgoed. Het bedrijf is betrokken geweest bij veel spraakmakende projecten, zoals het Rijksmuseum, het Internationaal Strafhof, de High Tech Campus Eindhoven en het vlottrekken van het vastgelopen project SS Rotterdam.

Alsof hij nog niet genoeg te doen heeft, wordt hij in 2014 gevraagd om voorzitter van RCD te worden. In die rol geeft hij advies aan de gemeente en belanghebbenden en pleit hij voor het voortbestaan van het inmiddels ontstane gemixte milieu van gevestigde bedrijven en startups. “In RCD is een unieke combinatie ontstaan van gevestigde, internationaal opererende bedrijven en jonge startende bedrijven. Dat moet worden uitgebouwd, want dat is belangrijk voor innovatie. Je kunt wel woontorens en kantoren bouwen, maar daarmee loop je ook een groot risico jonge, creatieve startups weg te jagen.” In samenwerking met Stadsontwikkeling Rotterdam is een bijstelling van de gebiedsvisie gemaakt waarin een gezonde mix wordt voorgesteld. Maar er is druk vanuit de politiek en de markt om commerciële vastgoedontwikkeling versneld mogelijk te maken. “Dat lijkt financieel op korte termijn aantrekkelijk. Het gaat er niet om hoe je je verliezen uit het verleden goedmaakt, maar hoe je waarde voor de stad naar de toekomst realiseert.”

In 2016 heeft Brink Groep haar westelijke kantoren naar de 6^e verdieping van het Groot Handelsgebouw verhuisd. “Ik ben écht verliefd op dit pand,” bekent Hans. “Kom, ik zal je eens wat laten zien!” Hij slaat de deuren van het balkon open met uitzicht op het Stationsplein. “Dit is toch geweldig?” Met een stralend gezicht kijkt hij uit over het centrum van “zijn stad”, die nooit af is.